Saturday, September 17, 2016

अतिरेक


कधीकाळी, मी होतो तिचा परमंभक्त
सहजतेने केले कित्येक नक्त
क्षणात फुटले हृदय, सांडले रक्त
मेंदूही झाला पूरता  रिक्त


गोष्ट मानसिक पिळवणूकीची
हमसून हमसून झाले खूप उद्रेक
अनावर भावना,करवती अतिरेक

आईने दिला जन्म
बापाने दिला भोग
ग्रहांचे विचित्रच असतात योग
कारावास आजन्म




प्रेम

झोप नाही डोळ्यात
भूक नाही पोटात
स्वर अडकले ओठात
पडलो जेव्हा प्रेमात