बेधडक, दे धडक

गनिमत है जो मेरे फेफडे वफादार निकले
हर घडी सास लेकर, मुझे फिरभी जिंदा रखते है
बगावत तो मेरे धोकेबाज दिल ने की है
जो हरवक्त तुम्हारे लियेहि धडकता है

मंत्रमुग्ध

स्वप्नपरी तू, तूला वंदन
तूझ्यापरी चाले ह्रदयाचे स्पदंन
परीसस्पर्श तूझा, करी वनाचे नंदनवन
नंदनवनात कवटाळून मिठीत
करतो तूझे त्रिवार अभिनंदन

संगती

आकाशातून पडला थेंब
जमिनीत मुरला, वृक्षरुपी उरला
आकाशातून पडला थेंब
तळ्यात साठला, तृश्णेस कामी आला
आकाशातून पडला थेंब
गंगेत वाहला, मृतात्म्यास सद्गती देऊ लागला
आकाशातून पडला थेंब
समुद्रात मिळाला, रुद्ररूपी सुनामीने उलटला

कुणाचे ओझे, कुणाच्या खांद्यावर

समुद्रात मासे हजार
कोण बुडेल, कोण तरेल
या चिंतेने मी बेजार
चिंतनाचाच झालाय आजार

कलह

दडवली तोंडाची वाफ फुकट
डोक्यास सतत कटकट
कुणास वाटे वृत्ती तापट
कुणी म्हणे, मीच हलकट
तोडूनी सगळे पाश
जगता येईल का बिनबोभाट?

वणवा

आसमांत काळवंडला
सुर्योदय मवाळ, धडपडला वणव्याच्या चरणी
निसर्गाचा हा चमत्कार राहिल सदा स्मरणी
जणू वातावरणावरच झाली करणी
चला करूया पावसाची मनधरणी -
वरुणदेवा लवकर कर आकाशवाणी
बकाल वातावरणाची कर बोळवणी;
बरसूनी पाणी

९/११

रागासारखा नाही अजातशत्रू 
संगतीने त्याच्या दुःख झाले जिवलग मित्र 
राग, लोभ, द्वेष, हिंसा सर्वत्र 
शैतानानेच जणू रचले षडयंत्र
बनवून रागास मानवतेचा अजातशत्रू

पपई

शनिवारच्या सकाळी गजबजली मंडई
मंडईतून आणली भली मोठ्ठी पपई
पपई खाण्यास परसात पसरली चटई
खाता खाता सुस्तावली मंडळी, लगेच केली गाई गाई

भ्रमंती

प्रयत्नांची धरून कास
केला खूप प्रवास
वेगवेगळ्या अनुभवांची आस
बघतां बघतां गेला वेळ छकास

अनूभूती

प्रत्येक गोष्टींला असतो अंत
जाणतो जे, तोची महंत
अंतालाहि असतो अंत, 
त्यानंतरहि उरतो जो, तो अनंत
जाणतो जे तोची संत
जगा खुशाल, न ठेवतां काहि खंत
महत्त्वाच्या गोष्टींसाठी नेहमीच ऊसंत

गडबड गोंधळ

आतडी भरतां भरतां 
पिळवटली कातडी
जगण्यासाठी,
आयुष्याची झाली नासडी

Ground Rules!

मन:पटलावर ह्रुदय लिहिणारच
एकमेकांबद्दल गैरसमज दूर होणारच
कुठल्याही परीस्तिथीतून मार्ग निघणारच
खेळ खेळत रहा, मुलभूत नियम ठरलेलाच
सूर्यास्तानंतर, सुर्योदय हा होणारच

गम्मत

कल्पनेत मी गुंग, भरले मस्त रंग
वातावरण कुंद, दरवळला सुगंध मंद
थरारले अंग, क्षणात मी दंग
क्षणिक स्वानंद, नि:शुल्क छंद

बदमाश

इकडून तिकडे, तिकडून ईकडे
धांगड धिंगा, गडबळ गोंधळ
जणू अंगात शिरली हजार माकडे
चेहर्यावर तरी भाव भाबडे

Amendment

हा नाही खेळ ऊनपावसाचा 
जीव जातो मानवाचा 
चला फोडूया विषयाला वाचा 
वाचुनिया पुन्हा हक्क मानवाचा
जगण्याचा हक्क मूलभूत,
मग दुरुस्ती (Amendment) पहिली, दुसरी

वक्तव्य

मी तुझाच भक्त
करण्यास माझा भाव व्यक्त
धरले मी नक्त, 
नको होऊस ईतकी सक्त
मिठीत ये फक्त

अनुपस्थित मन

आपलं एकच डोकं
त्यात किती भोकं
भोकातून गळले विचार
सुसंगत नाही आचार

वचन

अजून खूप खूप धावायचे
धावता धावताच सोसायचे
सोसता सोसताच हसायचे
काहीही झाले तरी
हसतां हसताच मरायचे

मानवाची कल्पकता

भयाण रात्र, कजाग दिवस
त्यातून वखवखलेली हवस
काळी जादू, चेटकिण, राक्षस
हे सगळं साधण्यास
हैवानाचाही लागत असेल कस
पण, पण .....
माणूसमात्र साधतो हे क्षणात
मनात धरतो जेव्हा तो आकस

हसा चकटफू

अंगविक्षेप, शाब्दिक विनोद, 
संवादाची अचूक फेक
प्रत्येक समेवर पडणारच टाळी
हसा चकटफूची भारीच धमाल
हसून हसून दुखले गाल
प्रेकक्षकच काय, अहो खदाखदा हसत होती
भितींवरली अमेरीकन पाल

वेसण

सततीची कुरकूर 
शंकांचे उठले काहूर
वाढली मनाची हूरहूर
विचारांचे आसूर गाऊ लागले भेसूर

सुखी जोडपे

लग्ना आधीच घ्या खालील आणा भाका
कुणाच्या हातून घडल्या जरी कितीही चुका
मारा ऐकमेकांना बेदम, हाती घेऊन दंडूका
पण तोंडाचा वापर, फक्त घेण्यासाठी मुका
मतितार्थ: शब्द वापरा जपून, प्रेम करा भरपूर

भटकंती

चुकलो वाट, हरवली दिशा
वेगाने धावण्याची होती मस्त नशा
घावलो कितीही जरी
गुंडाळावाच लागणार होता गाशा
नव्याने बघावा म्हणतो नकाशा

शीतयुध्द

मनात सतत सल
शांततेचाही कोलाहल
ज्याचंत्याचं वेगवेगळ दल
सौजन्यशिलतेचा नाही कल

Being human

मेंदू, मणका, कवटी
यात वसते भूताटकी
जोडीला नसली जर माणुसकी

पहाटेचा यक्षप्रश्न

झाली लवकरच आज प्रभात
अजूनही चंद्रच तळपतोय नभात
कोरड पडली घशात
चहा करु मी कशात?

निश्चिंत

जन्मोजन्मीच्या आपल्या गाठी
जरी बुध्दि माझी नाठी
जादुचीच आहे तुझी मिठी
नक्कीच ओलांडणार या जन्मी साठी
न आणता कपाळावर एकही आठी

नशाबंदी

बिडीचा धूर, शमवी मनातला काहूर
पेल्यातली दारू, थांबावी हृदयातली हुरहू
नशा कुठचाही,  बंद करी मेंदूची कुरकुर
स्वास्थ्याची कशाला करा चिंता
आपणच आपली जर रचतो चिता

टॅक्सी ड्राइवर

थोडी तंबाकु थोडा चुना
स्वस्थ ठेवी माझ्या मना
तोंडात भरला मस्त बोकणा
निवांत ऐकतो कोणाचाही ताणा बाणा 

ता ता थय्या

डोक्याला सतत चिंता
मनातला सुटेल कसा गुंता
आयुष्य म्हणजे जणू स्थानवेळेचा खलबत्ता
मन:शांती हिच खरी सुबत्त्ता

निशाचर

अंधाराचे आम्ही सोबती
मशालीसम भासते आम्हास उदबत्ती
घुबड आमुचे कुलदैवत
वटवाघूळास घालतो साकडे
निशाचरच आम्ही, सततच
काही ना काही वाकडे तिकडे
 

निवासातला प्रवास

तरुणाईत एकच ध्यास
असावा हक्काचा निवास
प्रत्येकाची हीच एक सतत आस
बघता बघता झाला विकास
खोपट्याइतका  का होईना छोटासा निवास
त्यात चहाच्या घुटक्या घेत निवांत वास
अचानक झाली जाणीव खास
जीवन आहे फक्त प्रवास
जाता जाता आपल्या हातात फक्त प्रयत्नांची कास
 

वीस

तो होता कुबड्या खवीस
तिचं वय वीस एकवीस
तो म्हटला तूच मला हवीस
ती म्हटली, आधी मारून दाखव दंडबैठका वीस
त्याचा जीव कासावीस
ती म्हटली चल फूट ४२०

निशा

आकाशात होते अनेक तारे
काळे ढग पुरून उरले
आसमंत पुरे काळवंडून टाकले
तप्त तारा- रवी उगवला
दुभंगून आसमंत प्रखर तळपला
फुसके ढग सारे; कोसळून पडले
बघे भिजूनि त्वरित पळाले

आठवण

तुझ्याबरोबरच्या प्रत्येक क्षणाची
करायला हवी होती साठवण
वणवण भटकूनहि मिळत नाही आता तसली आठवण
पडला पाऊस कि येते तुझीच आठवण
बदलली कूस कि येते तुझीच  आठवण
काहीही झालं कि तरी येते फक्त तुझीच आठवण
मला सांग आठवणींच्या ऐवजी, आठवणींच्या ऐवजी
तूच का नाही कधीच येत?

तुलना

जशी
लुकड्या हत्तीचीही सोंड सापापेक्षा जाड असते
जशी
बुटक्या जिराफाचीही उंची, उंच उंटापेक्षा जास्त असते
जशी
लंगड्या चित्त्यापुढे वेगवान गाढवाची गती कमीच असते
तशी
वैचारीक माणसापेक्षा माकडचाळे करणारी माकड जातच सुखी असते

dismay

Yet another day
Spent finding needle in the hay
Seeing the world in dismay
Longing to leave the bay
I have nothing more to say

Seattle Smog

बघा पटतोय का माझा दावा
एकवेळ जगण्यास नको हवा
पण चहा मात्र हवा

समाजकंटक

समाजकंटकांचा झालाय सुळसुळाट
त्यातून राजकारणी देतात पळवाट
सुरक्षिततेचा उगाच का घातलाय घाट
विमातळवराचा बघून फाफट पसारा
मी नेहमीचं पडतो चाट

मानसिक चपराक

भयाण शांतता कोकलू लागली अचानक
माझेच मत मलाच सांगत होती नाहक
भग्न मती झाली मग्न, वेळ गेला हकनाक
काल्पनिकतेला उरला नाही अस्तित्वाचा धाक

खुळ

चंचल मनाचे चावट खेळ
चटपटीत शरीर, त्यातून फुकट वेळ
तळ्यात मारली उडी, गाठला तळ
जलपरीला बघून ह्रदयात आली कळ

धावपळ

न काही दिशा ना काही मार्ग
उर फोडुनी आम्ही धावणार
धावता धावता मारणार 
मेल्यावर मात्र नक्कीच स्वर्ग गाठणार

पेयांचे वर्गीकरण

हवा हवासा वाटतो तो चहा
पुन्हा पुन्हा प्यावासं वाटतं ते पन्हं
फिदीफिदी हसताना पितो ती काॅफी
गालातल्या गालात हसून चघळयाची ती टाॅफी
आणी खलबत करतांना प्यायचं ते सरबत

पोलिस, पोलशिण

तूच माझी खरी सखी
नकोस बांधू मज राखी
रंगेबीरंगी वृत्ती, दडवली गणवेशात खाकी
तुझ्याविणा उरतेच काय बाकी

बासुंदी

 बासुंदी
========================
दूध ताप ताप तापवलं
उकळी आल्यावर अजून थोडं उकळलं
करपण्याआधीच कमी केली आच
जाचातून असल्या जात जात
आटलेल्या दुधाची झाली बासुंदी 

उदासीन

Disclaimer: it's dark. 
=================
उदासीन
=================
नकार घंटा, घण घण घण
चिंतेचे ओझे हजार मण
करत नाही साजरा कुठलाच सण
आनंदाने वेचतो दु:खाचेच क्षण
क्षण क्षण मरतो, कण कण कण
नकार घंटा घण घण घण

शुक्रवारच्या शक्यता

कर थकले करून करून काम
नोकरीपरी सगळेच लाचार
आधीच थोड़ा पगार
त्यातून कर कापणार सरकार
वाढत्या महागाईने मध्यमवर्गीय गार
मूग गिळून गप्प बसणे, हेच का आपले संस्कार
चला भिनवू थोडी वृत्ती बेदरकार
पडूया चाकरीच्या चाकोरीतून बाहेर
हेरूनिया संधी, करुयाकी आपण थोड़ा व्यापार
आपल्या जीवनाला आपणच देऊ आकार
तरच होतील स्वप्ने साकार

ताक

तिला आवडत नाही ताक
पिताच थोडंसं, वाहू लागतं नाक
शेंबड्या सर्दीचा सतत धाक

पक्षी

कबूतर पोपट कावळा चिमणी
सगळण्यांनाच लागतो दाणा पाणी
माणसाचाची वृत्ती माणूसघाणी
वृक्षतोड करून निमार्ण करते आणीबाणी 

आफत

जब थोडी थी फुरसत, प्यार किया था बहोत
लाजवाब थी वो, दिखाती थी करामत
जगाती थी ऐसी चाहत, पर हमेशा लाती थी आफत

चारोळी

लिहावी एखादी चारोळी
म्हणून लिहिलं ओळ पहिली
ओशाळणून तिला देवाला वाहिली
लिहिता लिहिताच झाली चारोळी 

पाद

मला लागला तिचा नाद
घाताली मी तिला प्रेमळ  साद
अचानक घुमला नाद
सोडला होता तिने जोरात पाद
एवढाच काय झाला आमचा संवाद
त्यानंतर फक्त वाद, 

परंपरा

केळाच्या पानावर जेवले केळवण
नवयुगलाला आहे पारंपारीक वळण
म्हणे आवर्जून पाळू सगळे सण
भरू ओटी, देऊन नारळाबरोबर जरीचा खण

स्त्रीशक्ती

कला कला ने घ्यायची कला
तू लवकरच शिकून घे रे बाला
अबला म्हणवणार्या सबला ललना
फार काळ न भुलणार तुला

तपास

करडा सरडा आणी वाकडा खेकडा
कंबोडियन कोंबड्यास विचारतात
मंगोलियन मुंगळा कसा असतो?
तो म्हटला, बंगाली बगळ्याला विचारतो
सालस सालमनला तो मंगळवारी मुंगळे पुरवतो

वाटचाल

जन्मानंतर मृत्यू, नाही गत्यंतर
आनंदाने कापावे हे अंतर
विचाराने या झाले हृदयांतर
आता फक्त
जंतर मंतर, जंतर मंतर, जंतर मंतर 

कचरा

कधी काळी,
शेकडो खेकडे चालत होते वाकडे
मधूनच धावत होते करडे सरडे
घसे कोरडे, शीत पेयांने भरत नरडे
बघतां बघतां नर नार्यांनी
समुद्रकिनारी पसरविले ऊकिरडे

तंटा

आमचं आपलं असच
सतत वटवट, जरी ज्ञान अर्धवट
वृत्ती खवचट, त्यांतून स्वभाव तापट
डोक्याला नुसती कटकट, सतत आदळआपट

कहाणी: राजा राणी

(needs more work)

राजाचं झालं लग्न
शृंगारकीडीच्या विचारात होता मग्न
अचानक चावले खूप डास
पलंगावर लावली मग त्याने  मच्छरदाणी खास
ठुमकत ठुमकत आली राणी
राजाच्या तोंडचं पळालं  पाणी
लगेच जाहीर केली त्याने आणीबाणी
राणी होती फारच गुणी 
राजापेक्षा जरा जास्तच शहाणी
राजाला म्हणाली, मी घासते भांडी तू  धु धुणी
हीच घर घरची कहाणी, हीच घर घरची कहाणी



राणी म्हंटली माझी नजर तिरकी
तुझ्याच भोवती घेईन गिरकी
जरी मी काणी, तुझ्यापेक्षा मी शहाणी
छप्पन काळामध्ये मी गुणी

===
राजाचं झालं लग्न
शृंगारकीडीच्या विचारात होता मग्न
अचानक चावले खूप डास
पलंगावर लावली मग त्याने  मच्छरदाणी खास
ठुमकत ठुमकत आली राणी
राजाच्या तोंडचं पळालं  पाणी
लगेच जाहीर केली त्याने आणीबाणी
हात जोडून म्हंटलं आता बास, आता बास
येतोय खूपच वास

सलाह

प्रकृतीका नियम है
जहा आनंद है, वहा दर्द भी है
जहा दर्द है, वहा ईलाज भी है
और जहा ईलाज है, वहा नाईलाज भी है
समझो, सहो और छोड दो, आनंद होगा

मी रुक्ष

मी रुक्ष,
हातात रुद्राक्ष, तोंडात द्राक्ष
दारात वृक्ष, सगळ्यालाच साक्ष

मी रुक्ष
समोर भक्ष, वृत्ती सापेक्ष
सतत दक्ष, गाठणार लक्ष

मी रुक्ष
मी चाणाक्ष, राहतो निरपेक्ष
अपेक्षा, उपेक्षा फेटाळून
सगळ्यांवर ठेवतो लक्ष

मी रुक्ष
हजारो पक्ष, मी नि:पक्ष
लढवितो निवडणूक
सगळ्यांचं माझ्याकडेच लक्ष

मी रुक्ष

पापी पेट

पापी पेट, पापी पेट 
पापी पेट भरनाही 
पूण्य का काम होता है
पूण्य कमानेके लिये 
मूरतपे दूध गवाना 
पाप का काम होता है

दलदल

कधी टाळले, कधी कवटाळले
कधी फेटाळले, कधी आळवले
विचार मनीचे तरी पिसाळले
चारोळीने शमवले

Ebb and flow

Ebb and flow; Ebb and flow
It's just a tide 
I am in for the ride 
Can't stay bide
It's me, it's me
No more snide
I have nothing to lose or hide
I am going to ride
Ebb or flow, it's just the tide
I am going to ride, I am going to ride....
Before they say - "He died"!!

Seashore Camping

आंबट हिरवी फोडलेली कैरी
त्यांवर लोणच्याचा मसाला भारी
जोडीला खरपूस भाजलेली भाकरी
खाऊया चवीने मस्त, समुद्रकिनारी

मौका

चलती का नाम गाडी
रूक गया वो अनाडी
मिला है मौका, मारले बाजी
सब करेंगे फिर हाजी हाजी

विजेता करंडक

करून मस्त करमणूक
कोहलीस देण्यास चषक
पाकिस्तानने धाडले ११ विदूषक
भारतच जिंकणार नाही काही शक
अंतिम सामना आहे निरर्थक

स्पष्टवक्तेपणा

एक होतं माकड
बोलतसे परखड
घुबडाला म्हटलं, "ए घुबड"
त्याच रात्री घुबडाने माकडाला मारली
काडकन झापड

चालता चालता

शरीराचं थांबवायचं असल्यास प्रसरण
चालून चालून धमण्यांच करावं आकुंचन 
वाढेल रक्ताभिसरण, थोपवेल मानसिक घसरण
शांत होईल डोक्यातलं विचारमंथन
दैनिक शतपावलीस पुरेसे नाही का ईतकेच समर्थन?

हत्ती आणी मुंगी

हत्तीने नेसली लुंगी
लुंगीत शिरली मुंगी
मुंगीने घेतला चावा
हत्ती केकाटला
धावा धावा, मला वाचवा

कुत्रा मांजराची मैत्री

एक होता कुत्रा, तो फारच भित्रा
मांजर म्हटल, मांजर म्हटलं
घाबरु नकोस मित्रा
दुनिया आहे, फक्त गमतीदार जत्रा

चर्हाट

मातीतूनी जन्मला
घूरापरी हवेत विरला
कूणी सगळाच पूरला
क्षणात सारा समाज विसरला

असली किर्ती कितीही अफाट
जरी बरेच पडले तुमच्यामुळे चाट
तुमच्या काळरात्रीनंतरहि
होईलच नवी पहाट
जगाचे चालेलच चर्हाट

भक्तियोग

दासबोध वाचला
पण बोध नाही काही झाला
रामनामाचा करूनी गजर
दरोडेखोर वाल्याचा वाल्मिकी झाला

धावपळ

धावपळ, धावपळ, उसंत नाही पळभर
प्रथमप्रहरी माकडापरी खातो केळ
हेलपाट्यामध्ये जातो खूप वेळ
अंतरीचा प्रकटताच कोलाहल
सासू म्हणे, हल ... हे फक्त मनाचे खेळ

कू कुच कू कू कुच कू

कू कुच कू कू कुच कू
माझ्या हाती लागलं धनुष्य
बाण कुठे कुठे मारू

कू कुच कू कू कुच कू
माझ्या हाती लागली हातोडी
खिळा कुठे कुठे ठोकू

कू कुच कू कू कुच कू
माझ्या हाती लागली कुदळ
खड्डा कुठे कुठे खोदू

कू कुच कू कू कुच कू
माझ्या हाती लागली दोरी
मी काय काय बांधू

कू कुच कू कू कुच कू
माझ्या हाती लागली सुरी
कांदा किती किलो कापू

कू कुच कू कू कुच कू
माझ्या हाती लागली शिडी
मी कुठे कुठे चढू

कू कुच कू कू कुच कू
माझ्या हाती लागलं पॅराशूट
उडी कुठून मारू
.......
कू कुच कू कू कुच कू
माकडाच्या हाती लागलं कोलीत
माकडाला बंद करा खोलीत

मांसाहारी मित्र

ठेमसी, तोंडली, भेंडी, दूधी, वांगी
भरवून भरवून मसालेदार भाजी
मांसाहारी मर्दाची वहिनीने तोडली नांगी
ईच्छाशक्ती तिची खरच फारच दांडगी
गवताची भाजीदेखील लागते आता त्याच्या अंगी

चहाप्रेमीची प्रेमळ बायको

लागताच माझी चाहूल
चहासाठी फुंकून फुंकून पेटवली चूल
कानातले हलत होते डूल, बखोटीत मुल
छोट्याश्या झोपडीतही
माझी राणी दिसत होती एकदम कूल
वाफळणार्या चहाबरोबर, दिली तिने मलाच हूल

sinister

monster is sinister
shut it in a canister
throw it away minister
or it will bring disaster