वावटळ

आधीच वृत्ती टवाळ
त्यात उठते वैचारीक वावटळ
जोडीला सतत शारिरीक धावपळ
कधी वाटते
बसल्या बसल्या फाटल्या चड्डीला लावावे ठिगळ
तर कधी वाटते
व्यामशाळेत जाऊन वाढवावे बळ
का सोडून सगळं
घेऊन माश्याचा गळ,
गाठावा थेट महासागराचाच तळ
अचानक डोक्यात भारीच खुळ
म्हणे वाजवत बसु मंजूळ शीळ
चुळबूळ तर कधी खळबळ
जोपर्यंत धमन्यात वाहते रक्त सळसळ
मनाला राहील सतत काही ना काही चळ